@article {
author = {, Ali and Rajabi, Mahmoud},
title = {مبانی رویکرد ذهنی‌گرا در تفسیر},
journal = {قرآن شناخت 10، پاییز و زمستان 1391},
volume = {5},
number = {2},
pages = {5-},
year  = {2012},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1987},
eissn = {2980-8456},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {مبانی رویکرد ذهنی‌گرا در تفسیر},
abstract_fa ={رویکرد ذهنی گرا، بر دخالت عناصر ذهنی در تفسیر تأکید دارد و بر آن است که قبل از تفسیر، معنای متن، وجود خارجی ندارد. بهترین راه مواجهه با پیامدهای نادرست رویکرد ذهنی در تفسیر متون دینی، بررسی مبانی معرفت شناسی و نظری آن است. این پژوهش به روش توصیفی ـ تحلیلی ارتباط آن را با سه مقولة محوری؛ «حقیقت»، «زبان» و «روش» نشان می دهد. طبق رویکرد ذهنی، حقیقتی به معنای مطابقت وجود ندارد یا نسبی است؛ روشی برای نیل بدان وجود ندارد و زبان حکایت گر از واقع نیست. بر این اساس تفسیر به معنای دستیابی به حقیقت از طریق زبان و روش ممکن نیست. درحالی که بر پایة اصول عقلایی، حقیقت به معنای ویژگی قضیه؛ زبان به عنوان ابزار ابراز معنا؛ و روش به عنوان راه وصول به آن، شالودة تفسیر متون را شکل می دهند.},
keywords_fa = {روش ,حقیقت ,رویکرد ذهنی‌گرا ,عینی‌گرایی ,تفسیر متن ,},
url = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/104},
eprint = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/sites/qoranshenakht.nashriyat.ir/files/article-files/1_4.pdf}
}