@article {
author = {Naghibzadeh , Mohammad},
title = {احتباک و آثار معنایی آن در تفسیر قرآن},
journal = {قرآن شناخت 11، بهار و تابستان 1392},
volume = {6},
number = {1},
pages = {93-111},
year  = {2013},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1987},
eissn = {2980-8456},
doi = {},
abstract = {"Ihtibak" is one of the rhetorical devices. When there are two successive statements and part of the first statement- the similar to which is stated in the second- and part of the second statement- which is referred to in the first- are omitted, it is said there is ihtibak. With the technique semantic capacities are added to some Quranic verses and a broader meaning is expressed in as simple way. An investigation into this rhetorical device makes explicit the effect of rhetoric on the interpretation of the Quran. among the effects are: a) sometimes, when there are two opposite subjects with separate rulings, conciseness requires mentioning only the principle of one subject and the ruling of the other, and the missing parts, i.e. the other opposite principle and the ruling of the mentioned principle are supposed to be discovered by the listener. b) No one of the two sides in contrast conforms to one another and the apparent inconformity is justified with the help of Ihtibak. c) Sometimes when two verbs with different tenses causing something similar to are found in a verse, it can be analyzed by Ihtibak. d) Ihtibak resolves some of the doubts cast on the content of Quranic verses and justifies the apparent inconformity between them. The present paper includes several Quranic and interpretive examples about this issue},
keywords = {interpretation, the Quran, rhetoric, art of rhetorical figures, meaning, Ihtibak, },
title_fa = {احتباک و آثار معنایی آن در تفسیر قرآن},
abstract_fa ={«احتباک» در بدیع، بدین  معناست که در دو کلام پیاپی، از جمله‌ی اول، قسمتی ـ که مشابه آن در جمله‌ی دوم بیان شده است ـ حذف شود و از جمله‌ی دوم نیز بخشی ـ که در جمله‌ی اول بدان اشاره شده است ـ حذف گردد. این صنعت با خلق ظرفیت های معنایی در بخشی از آیات قرآن، معنای گسترده ای را در قالبی محدود، به نمایش می گذارد که پژوهش در آن، نشانگر تأثیر علم بدیع در تفسیر است؛ به این صورت: الف. گاه ایجاز، اقتضا می کند در دو موضوع متقابل با احکام جداگانه ، تنها به اصل یکی از دو موضوع و حکم موضوع دیگر، پرداخته شود تا شنونده، اصل متقابل دیگر و حکم لنگه‌ی مذکور در کلام را خود کشف کند. ب. گاهی که دو طرف تشبیه انطباق کامل ندارند به مدد احتباک، عدم انطباق ظاهری توجیه می شود. ج. در برخی آیات، که دو فعل متفاوت از حیث زمان به کار رفته و شبهه‌ی ناهماهنگی پدید آورده است، صنعت احتباک چنین مواردی را تحلیل می کند. د. احتباک، برخی از شبهات محتوایی آیات و ناسازگاری  ظاهری میان آنها را پاسخ می دهد. این مقاله، حاوی نمونه های متعدد قرآنی و تفسیری در این زمینه است.},
keywords_fa = {قرآن ,تفسیر ,علوم بلاغی ,علم بدیع ,آثار معنایی بدیع ,احتباک ,},
url = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/118},
eprint = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/sites/qoranshenakht.nashriyat.ir/files/article-files/5_6.pdf}
}