@article {
author = {, Shadi},
title = {مبانی جری و تطبیق از دیدگاه علامه طباطبایی},
journal = {قرآن شناخت 12، پاییز و زمستان 1392},
volume = {6},
number = {2},
pages = {5-26},
year  = {2013},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1987},
eissn = {2980-8456},
doi = {},
abstract = {The principle of “applicability” is an interpretive principle extracted from the teachings of Holy Prophet’s household on which Allamah Tabatabaii has focused and subsequent Shi’a researchers have taken it into consideration in analyzing a group of interpretive hadiths. This principle has an important role in interpretive analysis of the hadiths which show the difficulty of Quranic verses and conforms most of them to (the sayings of) Shi’a Imams. The present paper seeks to extract the foundations of this principle in Allamah Tabatabaii’s view by reviewing his scattered explanations and method of using it. Universality and time-inclusion of the Quran, the existence of several semantic layers and levels in the Quran, scientific authority of Shi’a Imams, Shi’a Imams’ educational role, non-distortion of the Quran, the principality of generality of verse, in expression indication to applicability and its difference with interpretation, systematicness of this indication through dissection from the context and time of revelation are among his foundations in this regard.},
keywords = {the foundation of applicability, applicability in Al-Mizan Commentary, Allamah Tabatabaii and applicability, definition of applicability, applicability and interpretation, },
title_fa = {مبانی جری و تطبیق از دیدگاه علامه طباطبایی},
abstract_fa ={قاعده‌ی «جری»، قاعده ای تفسیری برگرفته از آموزه های اهل بیت علیها السلام است که کانون توجه علامه طباطبایی بوده و پس از ایشان، در تحلیل دسته ای از روایات تفسیری، مورد توجه محققان شیعه قرار گرفته است. این قاعده در تحلیل تفسیری روایات دشواریابی که بسیاری از آیات قرآنی را بر ائمه علیها السلام تطبیق می دهد،  نقش مهمی دارد. در این مقاله تلاش شده با بررسی توضیحات پراکنده علامه و شیوه‌ی ایشان در به کارگیری این قاعده، مبانی این قاعده از دیدگاه ایشان استخراج شود. زمان شمولی و جهان شمولی قرآن، برخورداری قرآن از سطوح و لایه های متعدد معنایی، مرجعیت علمی ائمه علیها السلام ، نقش تعلیمی ائمه علیها السلام ، عدم تحریف قرآن، اصل بودن عمومیت آیه،  دلالت لفظی بر جری و درعین حال تفاوت آن با تفسیر و ضابطه  مند بودن این دلالت با تقطیع از سیاق و زمان نزول از جمله مبانی ایشان در این زمینه است.},
keywords_fa = {مبانی جری ,جری در المیزان ,علامه طباطبایی و جری ,تعریف جری ,جری و تفسیر ,},
url = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/124},
eprint = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/sites/qoranshenakht.nashriyat.ir/files/article-files/1_5.pdf}
}