@article {
author = {Shariati, Gholam mohammad},
title = {علم امامان به غیب از منظر قرآن با تأکید بر دیدگاه علامه طباطبایی (بررسی آیات 143 بقره و 105 توبه)},
journal = {قرآن شناخت 15، بهار و تابستان 1394},
volume = {8},
number = {1},
pages = {27-48},
year  = {2015},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1987},
eissn = {2980-8456},
doi = {},
abstract = {This study aims to investigate and prove the Imams’ knowledge of the unseen from the perspective of the Quran. The method of discussion in this analytical research is based on thematic interpretation. It is inferred from the verse on vision of the deeds (Tawba: 105) that in addition to Allah and His messenger, a group of believers can also have vision of the truth and reality of people’s deeds in the world. Since such vision is not available to common believers, we mean a kind of vision which is a divine gift bestowed by God on some of His saints, the infallible Imams. It is also inferred from the verse of the people of middle path (Al-Baqarah: 143) that a group of the prophet’s (PBUH) Ummah stand as witness to the Ummah on the day of resurrection. Such testimony will not be possible without foreknowledge of the deeds of God’s servants. Traditional evidence also suggest that in the prophet’s stead, no one except the infallibles Imams has claimed to possess knowledge of the unseen and kingdom of heaven. Some special saints of God possess a level of knowledge of the unseen, but the perfect level is exclusive to the infallible Imams},
keywords = {: the infallible Imams, Knowledge of the Unseen, vision of deeds, deed’s reality, bearing witness to deeds, },
title_fa = {علم امامان به غیب از منظر قرآن با تأکید بر دیدگاه علامه طباطبایی (بررسی آیات 143 بقره و 105 توبه)},
abstract_fa ={پژوهش حاضر درصدد است تا علم به غیب امامان علیه السلام را از منظر قرآن کریم بررسی و اثبات کند. شیوه‌ی بحث در این پژوهش تحلیلی، مبتنی بر روش تفسیر موضوعی است. از آیه‌ی رؤیت اعمال (توبه:105) به دست می آید که علاوه بر خدا و رسول او صلی الله علیه و آله، جمعی از مؤمنان نیز حقیقت و باطن اعمال مردم را در دنیا می بینند. ازآنجاکه مشاهده‌ی حقیقت اعمال به صورت عادی برای عموم مؤمنان امکان پذیر نیست، مراد مشاهده ای  است که با موهبت الهی توسط برخی از اولیای الهی یعنی امامان معصوم علیه السلام انجام می شود. از آیه‌ی امت وسط (بقره:143) نیز به دست می آید که جمعی از امت پیامبر صلی الله علیه و آله، گواهان بر امت در روز قیامت هستند. چنین شهادتی نیز بدون برخورداری از علم غیب به اعمال بندگان امکان پذیر نخواهد بود. شواهد نقلی نیز مؤید این هستند که پس از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله کسی جز امامان معصوم ادعای علم غیب و ملکوت عالم را نداشته است. مرتبه ای از علم غیب نیز برای برخی اولیای خاص الهی ثابت است؛ اما مرتبه‌ی کامل آن ویژه‌ی پیشوایان معصوم علیه السلام است.},
keywords_fa = {شهادت ,علم غیب ,امامان ,رؤیت اعمال ,حقایق اعمال ,گواهی بر اعمال ,},
url = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/159},
eprint = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/sites/qoranshenakht.nashriyat.ir/files/article-files/2_10.pdf}
}