@article {
author = {Shariati, Gholam mohammad and , Masoumeh},
title = {بررسی میدان معنایی اطاعت در نظام توحیدی قرآن},
journal = {قرآن شناخت 16، بهار و تابستان 1395},
volume = {9},
number = {1},
pages = {39-62},
year  = {2016},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1987},
eissn = {2980-8456},
doi = {},
abstract = {In modern semantics, lingual actions and the axiological identity of their elements are based on the semantic relationships which are noticed in making the shades of meaning. Obedience and its derivatives are among the important vocabulary in the holy Qur'an and the semantics of this word and its linguistic structures play a part in discovering the worldview of the holy Qur'an and its semantic system. The present research, first investigates the meaning of obedience and development of its meaning in the two periods of pre-revelation and revelation of the Qur'an by using an in-temp approach. Then, using a descriptive-analytical method and contemporary approach and analyzing the shades of meaning, the author expounds the relationship of this linguistic element of revelation at three levels: collocation, substitution and semantic mutuality with the other words related to the Qur'an in two massive realms: the ontological system and legislative system of the Holy Quran. In the worldview of the holy Qur'an, obedience is defined by the legislative system in the sphere of faith and submission theoretical of God only with the submission of all existing things in the universe by showing complete obedience to and constant fear of God. Generally speaking the shades of meaning of the substance of obedience in the aforementioned levels indicates an accurate system that circulates round the axis of monotheism in the universe from ontological aspect and legislative aspect, and man’s felicity in his individual and social life can last in light of adhering to the principle of obedience just as disobeying God’s commandment leads to man’s falling into disgraceful chastisement. },
keywords = {obedience, shades of meaning, collocating words, substituting words, opposite words, disobedience., },
title_fa = {بررسی میدان معنایی اطاعت در نظام توحیدی قرآن},
abstract_fa ={در معناشناسی نوین، کنش های زبانی و هویت ارزشی عناصر آن مبتنی بر روابط معنایی است که در ساخت میدان های معنایی ظهور می یابد. عنصر اطاعت و مشتقات آن از مهم  ترین واژگان کانونی در قرآن کریم است و معناشناسی این واژه و ساختارهای زبانی آن سهم بزرگی در کشف جهان بینی قرآن کریم و نظام معنایی آن دارد. پژوهش پیش رو، نخست معنای اطاعت و تطور معنایی آن را در دو دوره‌ی پیش از نزول و عصر نزول قرآن با رویکرد درزمانی بررسی می کند و سپس با روش توصیفی ـ تحلیلی و با رویکرد هم زمانی و تحلیل حوزه ای معنا، به واکاوی روابط این ماده‌ی زبانی وحی در سه سطح هم نشینی، جانشینی و تقابل معنایی با دیگر واژه های مرتبط قرآنی، در دو حوزه‌ی کلان نظام تشریعی و تکوینی قرآن کریم می پردازد. در جهان بینی قرآن کریم، اطاعت در نظام تشریعی در فضای ایمان و انقیاد نظری از خداوند تصویر شده است و هم سویی آن با اطاعت پذیری همه موجودات در نظام تکوین، در گرو انقیاد ماندگار و پروای پایدار از خداوند است. به  طور کلی می توان گفت میدان معنایی ماده‌ی اطاعت در سطوح پیش گفته، تداعی بخش نظام دقیقی است که بر محور توحید در جهان هستی در دو بُعد تکوینی و تشریعی جریان دارد و سعادت انسان در زندگی فردی و نظام اجتماعی در پرتو بهره مندی از عنصر اطاعت پایدار می ماند؛ چنان که سرکشی از فرمان خدا موجب سقوط انسان در عذاب خوارکننده خواهد بود.},
keywords_fa = {اطاعت ,میدان معنایی ,واژگان همنشین ,واژگان جانشین ,واژگان مقابل ,عصیان ,},
url = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/169},
eprint = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/sites/qoranshenakht.nashriyat.ir/files/article-files/3_12.pdf}
}