@article {
author = {jamshidi, Asadollah and Rajabi, Mahmoud},
title = {تأملی در مدلول روایات عرض},
journal = {قرآن شناخت 16، بهار و تابستان 1395},
volume = {9},
number = {1},
pages = {103-124},
year  = {2016},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1987},
eissn = {2980-8456},
doi = {},
abstract = {In the "traditions of 'ard", the Quran is introduced as the criteria for the validation of hadith. One of the questions posed about these traditions is whether the validity of a hadith is dependent on its agreement or slight disagreement with the Quran. Some of the answers to this question are mentioned in this paper. The paper sees that if a hadith is confirmed by other than content-based evidence, it is regarded as slight disagreement, but if we want to confirm the validity of the hadith by citing content-based evidence, then, only total agreement of hadith with the Quran or other decisive evidence can be effective, and so, any kind of disagreement will cast doubt on the validity of hadith. The author believes that the traditions of 'ard show the criteria of the validity of hadith according to content-based evaluation and that they are alien to non-content-based evidence. This approach is more preferable than the other explanations because it preserves the exoteric meaning of the traditions of 'ard and is need of committing offence},
keywords = {agreement with the Qur'an, lack of disagreement with to the Quran, the hadith of 'ard, considering the correction of the text of hadith with the Qur'an, relationship between the Quran and hadith, },
title_fa = {تأملی در مدلول روایات عرض},
abstract_fa ={در «روایات عرض» قرآن معیار اعتبارسنجی حدیث معرفی شده است. از جمله پرسش های مطرح درباره‌ی این روایات این است که آیا اعتبار حدیث، در گرو موافقت آن با قرآن است یا عدم مخالفت کافی است؟ پاسخ هایی به این پرسش داده شده که در متن مقاله به برخی از آنها اشاره می شود. پاسخ مقاله‌ی حاضر این است که اگر حدیث با قراین غیر محتوایی تأیید شود، عدم مخالفت کافی است؛ ولی اگر بخواهیم اعتبار حدیث را با استناد به قراین محتوایی ثابت کنیم، تنها موافقت تام حدیث با قرآن یا دیگر ادله‌ی قطعی کارساز است و در این صورت هر میزان از مخالفت، نافی اعتبار حدیث است. به باور نگارنده، روایات عرض بیانگر معیارهای اعتبار حدیث بر اساس ارزیابی محتوایی اند و از قراین غیر محتوایی بیگانه اند. این برداشت به دلیل حفظ ظاهر روایات عرض و بی نیازی آن از ارتکاب خلاف ظاهر، بر دیگر تبیین ها برتری دارد.},
keywords_fa = {روایات عرض ,موافقت با قرآن ,عدم مخالفت با قرآن ,عرضه حدیث بر قرآن ,رابطه قرآن و حدیث ,},
url = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/172},
eprint = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/sites/qoranshenakht.nashriyat.ir/files/article-files/6_12.pdf}
}