@article {
author = {Hajati Shuroki , Seyyed Mohammad and Naqavi, Hosein},
title = {تحلیل واژگانی روح، نفس، قلب، فؤاد و صدر در قرآن و بررسی چندگانه یا متحد بودن آنها با تأکید بر دیدگاه‌های علامه طباطبایی، آیت‌الله مصباح یزدی و آیت‌الله جوادی آملی},
journal = {قرآن شناخت 19، پاييز و زمستان 1396},
volume = {10},
number = {2},
pages = {37-54},
year  = {2018},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1987},
eissn = {2980-8456},
doi = {},
abstract = {The Quranic words "Ruh, Nafs, Qalb, Fuad, and Sadr" refer to the second dimension of man. Using a descriptive-analytical method, this paper discusses whether these words refer to onething or to various things, and analyzes the views of commentators, especially Allameh Tabatabai, Ayatollah Misbah Yazdi and Ayatollah Javadi Amoli to present a new criterion for distinguishing between the aforementioned words. The research result shows that this abstract matter is called Ruh before joining the body, and it is called Nafs after joining it.
Also, these two words are distinct from the three words: Qalb, Fuad and Sadr. These three words have the same meaning as Nafs or Ruh in their common use, but when used in association with attributes, they refer to the levels of human spirit or soul; or Ruh and Nafs may refer to the whole truth of man, but Qalb, Fuad and Sadr are qualities that do not refer to the whole truth of man despite being united with Nafs and Ruh.
},
keywords = {: dimensions of man, Ruh, Nafs, Qalb, fuad, Sadr, the unity of the powers of soul, },
title_fa = {تحلیل واژگانی روح، نفس، قلب، فؤاد و صدر در قرآن و بررسی چندگانه یا متحد بودن آنها با تأکید بر دیدگاه‌های علامه طباطبایی، آیت‌الله مصباح یزدی و آیت‌الله جوادی آملی},
abstract_fa ={
	سال دهم، شماره دوم، پیاپی 19، پاییز و زمستان 1396
	
	سیدمحمد حاجتی شورکی/ کارشناسی ارشد دین شناسی مؤسسه‌ی آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره                                   Hajati65@chmail.ir 
	حسین نقوی/ استادیار گروه ادیان مؤسسه‌ی آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره
	دریافت: 25/01/1395 ـ پذیرش: 09/06/1395
	
		چکیده
	واژه های روح، نفس، قلب، فؤاد و صدر در قرآن به ساحت دوم انسان اشاره دارند. نوشتار حاضر به روش توصیفی ـ تحلیلی، به بررسی چندگانه یا یکی بودن مشارٌالیه آنها می پردازد و با بررسی نظرات مفسران به ویژه علامه طباطبایی، آیت الله مصباح یزدی و آیت الله جوادی آملی، معیاری نو برای تمییز مشارٌالیه آنها ارائه می دهد. حاصل اینکه امر مجرد، پیش از تعلق به بدن، روح و پس از آن نفس نامیده می شود. میان این دو و سه واژه قلب، فؤاد و صدر نیز تمایزی احساس می شود. این سه در کاربرد مطلق، همان معنای نفس یا روح را می رسانند؛ ولی قرین با اوصاف، به مرتبه ای از مراتب روح یا نفس انسانی اشاره دارند؛ یا اینکه روح و نفس همانند اسامی هستند که به تمام حقیقت انسان اشاره دارند، ولی قلب و فؤاد و صدر همانند اوصافی هستند که هرچند با نفس و روح متحدند، به تمام حقیقت انسان اشاره نمی کنند.
	کلیدواژ ه ها: ابعاد انسان، روح، نفس، قلب، فؤاد، صدر و وحدت قوای نفس.

 


 },
keywords_fa = {قلب ,ابعاد انسان ,روح، نفس ,فؤاد ,صدر و وحدت قوای نفس ,},
url = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/196},
eprint = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/sites/qoranshenakht.nashriyat.ir/files/article-files/3_13.pdf}
}