@article {
author = {Rad , Ali},
title = {قرآن و آموزه‌ی تفضیل پیامبران؛ اسلوب، زمینه‌ها و ماهیت},
journal = {قرآن شناخت 21، پاييز و زمستان 1397},
volume = {11},
number = {2},
pages = {21-40},
year  = {2019},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1987},
eissn = {2980-8456},
doi = {},
abstract = {Explaining the approach of the Qur'an to the supremacy of prophets, with emphasis on the typology of the expression method of the Qur’anic verses, studying the reason for the supremacy and superiority of the prophets in the Qur'an, studying the approach of the commentators in dealing with this issue, and determining the example of the supreme prophet from the Qur'an's perspective are the central issues of the present study that criticizes the rival theory and scrutinizing .the core issues. The results of the study showed that the doctrine of the supremacy of prophets is expressed in various Quranic verses in two explicit and implicit methods and the forms of references, providing evidences and argumentation. The development and process of this doctrine has been non-detailed in Mecca and detailed in Medina. There are three ethical, propagational and epistemological grounds for answering the question of the Qur'an’s dealing with this doctrine. The two approaches of "silence" and "explanation" are common in the analysis of the nature of the supremacy of prophets. Against the explanatory approach, t three hypotheses are probable: prophets’ supremacy is historical, is granted and is granted-exigent. The author has accepted the third hypothesis for its advantages as a criterion viewpoint. Although the Qur'an stipulates the existence of a kind of superiority among some of the prophets, there is no clear indication of the supremacy and prominence of a particular prophet compared to other prophets; however, in Islamic narrations, Prophet Mohammad's supremacy is emphasized over the previous prophets, and theologians and traditionalists have claimed consensus in this regard. Also, some of the interpretive theories have accepted that the verse "«وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجات» " implies the supremacy of Prophet Muhammad},
keywords = {Supremacy, Virtues, Prophets, Prophet Muhammad, },
title_fa = {قرآن و آموزه‌ی تفضیل پیامبران؛ اسلوب، زمینه‌ها و ماهیت},
abstract_fa ={تبیین رویکرد قرآن به تفضیل پیامبران با محوریت گونه شناسی اسلوب بیانی آیات، زمینه پژوهی چرایی طرح تفضیل پیامبران در قرآن، رهیافت شناسی مفسران در مواجهه با این مسئله و تعیین مصداق پیامبر افضل از نگاه قرآن، مسائل محوری این پژوهش هستند که ضمن نقد نظریه‌ی رقیب، به اقتراح در هر یک از مسائل محوری پرداخته است. نتایج پژوهش نشان داد که آموزه‌ی تفضیل پیامبران در آیات متعدد مکی و مدنی قرآن با دو اسلوب تصریح و تلویح و در گونه های ارجاع، استشهاد و احتجاج بیان شده است. طرح و بسط این آموزه، از فرایند اجمال در مکه و تفصیل در مدینه برخوردار بوده است. سه زمینه‌ی اخلاقی، تبلیغی و معرفتی برای پاسخ به چرایی ورود قرآن به این آموزه قابل ارائه است. دو رهیافت «سکوت» و «تبیین» در تحلیل ماهیت تفضیل پیامبران رایج است. برابر رهیافت تبیین، سه فرضیه‌ی تاریخی بودن، اعطایی بودن و اعطایی- اقتضایی بودن فضایل پیامبران محتمل است. نگارنده فرضیه‌ی سوم را به دلیل امتیازات آن به عنوان دیدگاه معیار پذیرفته است. هرچند قرآن بر وجود نوعی تفاضل میان بعضی از پیامبران تصریح دارد، ولی آیه ای صریح در تفضیل و افضیلت پیامبری خاص بر سایر پیامبران به دست نیامد؛ لکن در روایات اسلامی بر افضلیت محمد صلی الله علیه و آله وسلم بر پیامبران پیشین تأکید و از سوی متکلمان و محدثان ادعای اجماع شده است؛ همچنین برخی از نظریه های تفسیری نیز دلالت آیه‌ی «وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجات» بر افضلیت محمد صلی الله علیه و آله وسلم را پذیرفته اند.},
keywords_fa = {پیامبران ,فضایل ,تفضیل ,حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم ,},
url = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/213},
eprint = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/sites/qoranshenakht.nashriyat.ir/files/article-files/2_18.pdf}
}