@article {
author = {, Mina and Akbarnejad, Mahdi and hoseininia, Seyyed Mohammad Reza},
title = {«گفتاری بودن» زبان قرآن از دیدگاه ویلیام گراهام},
journal = {قرآن شناخت 22، بهار و تابستان 1398},
volume = {12},
number = {1},
pages = {75-88},
year  = {2019},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1987},
eissn = {2980-8456},
doi = {},
abstract = {Colloquial language of the Quran is one of the most up-to-date discussions in the field of Quran’s linguistics that has brought up many controversies and debates among the experts. The non-Muslim American researcher, Dr. William Albert Graham, has studied the colloquial language of the Quran in a chapter of his book—“Beyond the Written Word: Oral Aspects of Scripture in the History of Religion”. The present study is a descriptive-analytical one and its data are collected by library method, and its purpose is to describe and analyze Graham’s impression from the colloquial language of the Quran. The results denote that the researcher recognizes the Quran, at the same time, as both a spoken set and a written text within a 'category of expression'; but according to some evidences, and especially with regard to its oral function in Islamic society, the researcher considers the main and dominant aspect of Quran to be “colloquial},
keywords = {speech, Written Language, Category of Expression, Sensory Dimension, Language of the Quran., },
title_fa = {«گفتاری بودن» زبان قرآن از دیدگاه ویلیام گراهام},
abstract_fa ={گفتاری بودن زبان قرآن، از جمله مباحث روزآمد در حوزه  زبان شناسی قرآن است که مجادلات و بحث های بسیاری را در میان صاحب نظران پدید آورده است. پژوهشگر غیر مسلمان آمریکایی، دکتر ویلیام آلبرت گراهام، در بخشی از کتاب خود با عنوان «فراسوی واژه  مکتوب، جنبه های شفاهی متن مقدس در تاریخ مذهب»، گفتاری بودن قرآن را بررسی کرده است. پژوهش حاضر که به شیوه‌ی توصیفی ـ تحلیلی صورت پذیرفته و داده های آن نیز به روش کتابخانه ای گردآمده، به تبیین و تحلیل برداشت گراهام از گفتاری بودن قرآن پرداخته است. نتیجه‌ی به دست آمده نشان می دهد که محقق در چارچوب یک «طیف بیان»، قرآن را هم زمان، هم یک مجموعه  گفتاری و هم یک متن نوشتاری می شناسد؛ اما با توجه به قرائنی و به ویژه با در نظر گرفتن نحوه‌ی عملکرد شفاهی آن در جامعه  اسلامی، وجه اصلی و غالب آن را «گفتاری» می داند.},
keywords_fa = {زبان قرآن ,گفتار ,نوشتار ,طیف بیان ,بعد حسی ,},
url = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/226},
eprint = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/sites/qoranshenakht.nashriyat.ir/files/article-files/5_16.pdf}
}