@article {
author = {, Syed Ali Akbar},
title = {قرآن و غایت‌گرایی اخلاقی},
journal = {قرآن شناخت 24، بهار و تابستان 1399},
volume = {13},
number = {1},
pages = {39-58},
year  = {2021},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1987},
eissn = {2980-8456},
doi = {},
abstract = {This study seeks to answer the question of how the Holy Qur'an called on Muslims to comply with moral requirements and on what basis the normative theory of the Qur'an is based. Through describing and analyzing the moral concepts of the Qur'an, the writer of this qualitative paper has obtained the following results: In order to encourage Muslims to live a moral life, the Holy Qur'an emphasizes the results of moral action, which are presented in words such as happiness, success, salvation, deliverance, pleasure, security, glad tidings, peace, suffering, anxiety, warning, and the description of the life of the people of the heaven and the people of the hell. There are numerous Qur'anic teachings that reflect the compatibility of Quranic ethics and teleological theories. Teleology is compatible with the Qur'anic anthropology and the Qur'anic methods of moral education .The teleological nature of the Quran’s moral system does not mean denying the value of virtue and moral responsibility; in a number of verses, the Qur'an praises behaviors that are motivated by a moral duty or originate from human virtue. The Qur'an encourages Muslims to be virtuous and goal-oriented and considers these as two effective strategies in moral education. However, the most general answer of the Qur'an to justify all moral requirements is not human virtue or moral duty, but the result of moral act. },
keywords = {Teleology, egoism, tuism, conscientiousness, virtuosity, normative theory, the normative theory of Islam, success, salvation, teleology in the Qur'an, },
title_fa = {قرآن و غایت‌گرایی اخلاقی},
abstract_fa ={پژوهش حاضر در پی پاسخ به این پرسش است که قرآن کریم چگونه مخاطبان خود را به رعایت الزامات اخلاقی فراخوانده و نظریه هنجاری خود را بر چه پایه ای قرار داده است؟ نویسنده به روش کیفی، با توصیف و تحلیل مفاهیم اخلاقی قرآن به نتایج زیر دست یافته است. قرآن کریم برای ترغیب مخاطبان به زندگی اخلاقی، بر نتایج فعل اخلاقی تأکید کرده است؛ نتایج یادشده در قالب واژگانی مانند سعادت، فوز، فلاح، نجات، لذت، امنیت، بشارت، آرامش، رنج، تشویش، انذار، و شرح و بسط زندگی بهشتیان و دوزخیان، آموزه های قرآنی پرشماری را به خود اختصاص داده است که بازگوکننده‌ی سازگاری فی الجمله اخلاق قرآنی با نظریه‎های غایت گراست. غایت  گرایی با انسان شناسی قرآنی و اسلوب های تربیت اخلاقی قرآن سازگار است.  غایت گرا بودن نظام اخلاقی قرآن، به مفهوم انکار ارزشِ فضیلت  و مسئولیت  اخلاقی نیست؛ در شماری از آیات، قرآن رفتارهایی را که با انگیزه انجام وظیفه اخلاقی انجام می گیرد یا منشأ آنها فضیلت انسانی است، می ستاید. قرآن مخاطبان خود را به فضیلت محوری و تکلیف مداری تشویق می کند و آن را دو راهبرد مؤثر در تربیت اخلاقی  می داند؛ اما عام‎ترین پاسخ قرآن، برای توجیه همه الزامات اخلاقی، غایت  فعل اخلاقی است؛ نه فضیلت  انسانی و نه وظیفه  اخلاقی. },
keywords_fa = {خودگرایی ,دیگرگرایی ,وظیفه‌گرایی ,فلاح ,غایت‌گرایی در قرآن ,فوز ,نظریه هنجاری اسلام ,نظریه هنجاری ,فضیلت‌گرایی ,‌غایت‌گرایی ,},
url = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/248},
eprint = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/sites/qoranshenakht.nashriyat.ir/files/article-files/3_20.pdf}
}