@article {
author = {, Abbas and tayyeb hoseini, Seyed Mahmoud},
title = {بازخوانی برداشت وجوب همگانی امر به معروف از آیه‌ی 104 سوره‌ی آل‌عمران (بر پایه‌ی تحلیل انسجام متن)},
journal = {قرآن شناخت 25، پاييز و زمستان 1399},
volume = {13},
number = {2},
pages = {5-26},
year  = {2020},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1987},
eissn = {2980-8456},
doi = {},
abstract = {Since the textuality of a text depends on the semantic coherence and the existence of a logical relationship among its sentences, this study investigates the coherence of verse 104 of Surah Al-Imran compared to other similar verses. This verse is one of the controversial social verses of the Qur’an, and commentators and jurists have offered different views on its interpretation. Their views on the meaning of this verse can be divided into three general categories: 1. Exclusive obligation of enjoining the good and forbidding the evil on a certain group;2. Exclusive obligation to an indefinite group;3. General obligation to the members of society. This research shows that the first and the second interpretations (the popular view) have some shortcomings and cannot explain the semantic coherence of this verse; On the other hand, there are criticisms leveled at the second interpretation (the unpopular view). Using the descriptive –analytical method, this study uses the process of the linguistic structure of "detachment”, analyzes the concept of "ummah", shows that there are convincing answers to its challenges and presents a coherent interpretation of the text. It can be concluded that since "maintaining the unity of the Islamic society" is the main example of doing good and "weakening the Islamic system " is the most important example of doing evil, this verse, which addresses the believers against the seditions of divisive thinkers, is in complete harmony with the order of " hold fast to the Bond of Allah" (Al-Imran: 103).  Using the exaggeration of detachment, this verse calls on all believers to protect the unity of their Islamic society against the seditions of the enemies with the utmost unity.},
keywords = {coherence, ummah, unity, enjoining the good, detachment, innovator, },
title_fa = {بازخوانی برداشت وجوب همگانی امر به معروف از آیه‌ی 104 سوره‌ی آل‌عمران (بر پایه‌ی تحلیل انسجام متن)},
abstract_fa ={ازآنجاکه متنیتِ یک متن، وابسته به انسجام معنایی و وجود رابطه‌ی منطقی میان جمله های آن است، پژوهش پیش رو در پی  انسجام سنجی آیه‌ی 104 سوره‌ی آل عمران با آیات در سیاق آن برآمده است. این آیه یکی از آیات  اجتماعی چالش برانگیز قرآن است که مفسران و فقیهان در برداشت از آن، دیدگاه های گوناگونی ارائه داده اند؛ روی هم رفته می توان آرای ایشان در تبیین دلالت این آیه‌ی شریفه را در سه دسته‌ی کلی جای داد: 1. وجوب انحصاری امر به معروف و نهی از منکر بر گروهی معین؛ 
2. وجوب انحصاری بر گروهی نامعین؛ 3. وجوب همگانی بر افراد جامعه. این جستار نشان  می دهد که برداشت اول و دوم (دیدگاه مشهور)، افزون بر برخی کاستی‎ها، در تبیین انسجام  معنایی این آیه نیز دچار سستی است؛ از سویی بر برداشت سوم (دیدگاه غیرمشهور) هم انتقاد هایی وارد است؛ ولی این نوشتار به شیوه‌ی توصیفی  ـ تحلیلی با فرایندشناسی ساختار زبانی «تجرید» و واکاوی مفهوم «امت»، نشان می دهد که می توان به چالش های آن پاسخ‎های متقنی داد و تفسیری منسجم از متن نمایان کرد. در مجموع به دست می آید که بر پایه‌ی اینکه مصداق کلان معروف، «حفظ اتحاد جامعه‌ی اسلامی» و مهم ترین مصداق منکر، «تضعیف نظام اسلامی است»، این آیه ـ که خطاب به اهل ایمان در برابر فتنه گر ی های تفرقه افکنان است ـ  هماهنگی کاملی با دستور «اعتصام همگانی به ریسمان الهی» (آل عمران:103) دارد. این آیه با مبالغه تجریدیه، از همه‌ی مؤمنان می خواهد که با نهایت اتحاد، از وحدت جامعه اسلامی خویش در برابر اختلاف افکنی های دشمنان پاسداری کنند.},
keywords_fa = {امت ,وحدت ,امر به معروف ,تجرید ,انسجام ,بدیع ,},
url = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/253},
eprint = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/sites/qoranshenakht.nashriyat.ir/files/article-files/600025.pdf}
}