@article {
author = {Aryan, Hamid},
title = {نشست علمی مفهوم‌شناسی «تفسیر قرآن به قرآن از دیدگاه علامه طباطبایی» قسمت دوم},
journal = {قرآن شناخت 2، پاییز و زمستان 1387},
volume = {1},
number = {2},
pages = {193-225},
year  = {2009},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1987},
eissn = {2980-8456},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {نشست علمی مفهوم‌شناسی «تفسیر قرآن به قرآن از دیدگاه علامه طباطبایی» قسمت دوم},
abstract_fa ={موضوع این گفت وگو بررسی مفهوم تفسیر قرآن به قرآن از دیدگاه علامه طباطبایی است و حاصل نظر استادان شرکت کننده در میزگرد، نکات زیر است: به باور برخی استادان عبارات علامه مختلف است و قاطعانه نمی توان دربارة مقصود و دیدگاه نهایی او در چگونه تفسیر کردن قرآن نظر داد. بعضی هم برآن اند که قرآن شئون گوناگونی دارد و با جداسازی این شئون عبارت های علامه معنای خود را می یابد. بر این اساس، قرآن در تفسیرش در مقام تحدی، سنجش روایات، بیان خطوط کلی دین، و مواجهه با مخاطبان معصوم، خودبسنده و بی نیاز از غیر است و در حوزة تمسک اعتقادی و عملی، بیان اسرار و بطون و شیوة تفسیر، نیازمند روایت است. به نظر برخی دیگر باید حد تفسیر را شناخت. قرآن به مقداری که خداوند با عبارات آیات در صدد انتقالش بوده، رسا و در تفسیرش بی نیاز از غیر است؛ اما در تفاصیل احکام، معاد و قصص، و بیان معانی بطنی به روایت نیاز هست و اینها خارج از تفسیرِ اصطلاحی است و بیانات علامه به این شکل قابل جمع است.},
keywords_fa = {تفسیر قرآن به قرآن ,علامه طباطبایی ,مفهوم‌شناسی تفسیر ,تفکیک شئون قرآن ,خودبسندگی قرآن در تفسیر ,حد تفسیر. ,},
url = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/28},
eprint = {}
}