@article {
author = { majid shams kolahi, Majid},
title = {واکاوی چیستی «سیاق»},
journal = {قرآن شناخت 29، بهار و تابستان 1401},
volume = {15},
number = {2},
pages = {7-18},
year  = {2022},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1987},
eissn = {2980-8456},
doi = {},
abstract = {In order to measure the validity of the interpretations provided by the interpreters of the text referring to the context, detailed knowledge about the whatness of "context" in the interpretation of the text is an obvious necessity, but what is presented as the definition of "context" in the field of text interpretation is subject to criticism and comments from some aspects. Using a descriptive–analytical method, this paper has examined the presented definition of "context" by some researchers and clarified what context is as a type of signifier different from other verbal signifiers. The results show that the "overall structure of words or sentences", which in the term of knowledge of principles, has a type status, cannot express what the context is, but we say that: "context" is "denotative relationships lacking the typical thesis that the speaker creates between the denotative parts of his speech". The effectiveness of this definition in the field of understanding and criticizing commentators' references to the context - for example, in summoning the thinking adjuncts in the verse 44 of Surah Nahl - is applied and proven in the light of the design and criticism of Allameh Tabataba'i's view and defending the validity of the famous view.  },
keywords = {context, the whatness of context, verbal cues, continuous verbal cues, },
title_fa = {واکاوی چیستی «سیاق»},
abstract_fa ={آگاهی تفصیلی از چیستی «سیاق» در تفسیرِ متن و در مقام سنجش اعتبار تفسیرهایی که مفسران متن با استناد به سیاق ارائه داده اند، ضرورتی آشکار است؛ اما آنچه با عنوان تعریف «سیاق» در حوزه دانش تفسیر متن ارائه شده از جهاتی محل نقد و نظر است. در این نوشتار به روش توصیفی ـ تحلیلی تعریف برخی محققان از «سیاق» ارائه و بررسی  گردیده و چیستی سیاق، به مثابه نوعی دلالت کننده  متمایز از سایر دلالت کننده های لفظی روشن می شود. نتایج این بررسی نشان می دهد که «ساختار کلی کلمات یا جملات» که در اصطلاح دانش اصول، واجد وضع نوعی است، نمی تواند بیانگر چیستی سیاق باشد، بلکه «سیاق» عبارت است از: «روابط دلالتگر فاقد وضع نوعی که متکلم میان اجزای دلالتگر کلامش ایجاد می کند». کارآمدی این تعریف در عرصه  فهم و نقد استنادات مفسران به سیاق ـ برای نمونه، در استظهار متعلق تفکر در آیه 44 سوره نحل ـ در پرتو طرح و نقد دیدگاه علامه طباطبائی و دفاع از صحت دیدگاه مشهور تطیبق و اثبات می شود.},
keywords_fa = {سیاق ,قرینه‌ پیوسته لفظی ,قراین کلام ,چیستی سیاق ,},
url = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/281},
eprint = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/sites/qoranshenakht.nashriyat.ir/files/article-files/1_22.pdf}
}