@article {
author = {jamshidi, Asadollah},
title = {اعتبار سنت از منظر قرآن},
journal = {قرآن شناخت 3، بهار و تابستان 1388},
volume = {2},
number = {1},
pages = {165-196},
year  = {2009},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1987},
eissn = {2980-8456},
doi = {},
abstract = {     Sunna comprises the sayings، deeds، and silent approvals of the messenger of Allah and his successors. Although most of scholars ot the two major schools of Islam have considered Sunna authoritative for acquisition of religious knowledge، authenticity of sunna has not been dealt with in detail from the perspective of the Quran. Resorting to Quranic verses، the present article seeks to prove the authority of the Sunna of the Infallible. The authenticity of the sayings of the holy prophet originates from the verses appointing the prophet originates from the verses appointing the prophet as one who explains the Quranic verses. Another group of Quranic verses obliges muslims to obey the holy prophet beyond question. one may also rely on verses introducing the holy prophet as a rolemodel for muslims to prove the authority of the conduct of the messenger of Allah. According to shia، the sayings and deeds of the successors of the holy prophet are also authoritative. Authenticity of the Sunna of Ahl al-Bayt originates from the verse of purification (tathir) suggesting the infallibility of ahl al-Bayt، as well as the verse of "ulul amr" necessitating muslims unconditional obedience to them. Furthermore، the authority of sunna is not limited to religious issues or special spatio-temporal circumstances. Nor is it dependent merely on the authority of the Quran. Rather، it may be proved in other ways.},
keywords = {sunna of the holy prophet، sunna of the Infallible، authority of the sunna of the Infallible، arguments for the authority of sunna، Sunna and the Quran، eternity of sunna, },
title_fa = {اعتبار سنت از منظر قرآن},
abstract_fa ={این مقاله تفسیر آیات سیزدهم تا بیستم از سوره‌ی بقره ودر بیان برخی از ویژگی هاو کارهای منافقان است. آیه 13: منافقان علی رغم اظهار ایمان در برابر حق تسلیم نیستند و متهم کردن مومنان به سفاهت ناشی از روح مادی گرایی و انحراف از فطرت است و چنین امری عین سفاهت است. آیه 14: منظور از شیطان، کفار قریش، یهود یا سران منافقان است و اظهار ایمان منافقان در نزد مومنان برای استهزائشان بوده است. آیه 15: اظهار ایمان و اخفای کفر از سوی منافقان عین بدبختی، و توهم سعادتمندی باعث شده است که خداوند آنان را به مسخره بگیرد. مهلت خدا به آنان در سرکشی و طغیان، تابع سنت الهی مبنی بر رسیدن هر موجودی به کمال در مسیر انتخاب خود است. آیه 16: تعبیر «خرید ضلالت در عوض هدایت» در باره منافقان به دلیل دسترسی آنان به هدایت الهی است و عبارت «فَمَا رَبِحَت تِّجَارَتُهُمْ» بیانگر از اساس سود نداشتن ایمان ظاهری آنان است. آیه 17: سرگردانی و گمراهی منافقان همچون کسی است که در تاریکی برای یافتن راه آتشی می افروزد ولی خداوند آن را فوراً خاموش می کند و او را در گمراهی و تاریکی مضاعف، سرگردان وامی نهد. آیه 18: کری، لالی و کوری منافقان مربوط به همین دنیا و به سبب بهره نگرفتنشان از ابزارهای شناخت، در مسیر سعادت است. آیه 19 و 20: وضع اهل نفاق شبیه کسی است که در نهایت حیرت و اضطراب و وحشت به سر می برد و از تقدیر الهی نیز نمی تواند بگریزد.},
keywords_fa = {تفسیر قرآن ,سوره بقره ,صفات منافقان ,استهزاء ,تشبیهات قرآن. ,},
url = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/38},
eprint = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/sites/qoranshenakht.nashriyat.ir/files/article-files/8.pdf}
}