@article {
author = {Hoseinzadeh yazdi, Mohammad},
title = {مفهوم‌شناسی وحی و الهام در لغت، قرآن و روایات},
journal = {قرآن شناخت 4، پاییز و زمستان 1388},
volume = {2},
number = {2},
pages = {45-72},
year  = {2010},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1987},
eissn = {2980-8456},
doi = {},
abstract = {Revelation and inspiration are two peculiar sources of religious knowledge. Illustrating the meanings and usages of revelation and inspiration in their literal sense, Quranic verses, and traditions, the present article shows in which of the above usages these two concepts are the sources of religious knowledge. The conflict arising at first sight among lexicographical sources concerning the literal sense of wahy can be removed by their profound review. Furthermore, in spite of certain divergences, the literal sense of "whay" is hidden writing and speech without considering a sense of rapidity. Likewise, the literal sense of "Ilhām" is injection into the soul. Having a divine origin is not however regarded as the constitutive part of its literal sense. In its Quranic usages, by "wahy", whether it concerns the prophets or others, is meant its literal sense. Some features which are relevant to the applications of "wahy" do not play any role in the structure of its meaning. This is the Case for "Ilhām" too. However, "wahy" and "Ilhām" as two sources of religious knowledge have their own technical sense in Islamic traditions and Muslim usage.},
keywords = {revelation in its literal sense, inspiration in its literal sense, distinction between revelation and inspiration, modes of revelation, revelation in Muslims usage and practice, usage of revelation in the Quran, usage of revelation in Islamic traditions, cognitive sources of the holy prophet, cognitive sources of the infallible Imam, },
title_fa = {مفهوم‌شناسی وحی و الهام در لغت، قرآن و روایات},
abstract_fa ={وحی و الهام دو منبع اختصاصی معرفت دینی اند. در این مقاله، معانی و کاربردهای وحی و الهام را در لغت، قرآن و روایات شرح داده، مشخص می سازیم که این دو واژه براساس کدامین معنا یا کاربرد منبع معرفت دینی اند. تعارضی که ممکن است در ابتدای امر میان مدارک و منابع درباره‌ی  تفسیر لغوی وحی به نظر برسد، با راه حلی از درون آنها قابل رفع است. افزون برآن، به رغم وجود پاره ای اختلاف نظرها، معنای لغوی  «وحی» کتابت و کلام پنهان است و سرعت در معنای آن اخذ نشده است؛ چنان که معنای لغوی  «الهام» القا در نفس است و الهی و ربانی بودن مقوّم معنای لغوی آن نیست.
در کاربردهای قرآنی وحی، چه درباره‌ی پیامبران باشد و چه درباره‌ی غیر ایشان، معنای لغوی وحی اراده شده و بعضی ویژگی هایی که مربوط به مصادیق است، دخالتی در ساختار معنای آن ندارد؛ چنانکه درباره‌ی الهام نیز این سخن صادق است. اما در روایات و عرف مسلمانان وحی و الهام از آن نظر که منبع معرفت دینی اند،  معنای اصطلاحیِ خاصی دارند.},
keywords_fa = {وحی درلغت ,الهام در لغت ,تمایز وحی و الهام ,انحای وحی ,وحی درعرف مسلمانان ,کاربرد وحی درقرآن ,کاربرد وحی در روایات ,منابع معرفتی پیامبر ,منابع معرفتی امام معصوم. ,},
url = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/43},
eprint = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/sites/qoranshenakht.nashriyat.ir/files/article-files/3_0.pdf}
}