@article {
author = {ٍElahi, Abbas},
title = {روش‌های تدریس و آموزش تفسیر قرآن در حوزة علمیة قم در سدة اخیر},
journal = {قرآن شناخت 32 ، بهار و تابستان 1403},
volume = {17},
number = {1},
pages = {155-172},
year  = {2024},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1987},
eissn = {2980-8456},
doi = {10.22034/qoranshenakht.2024.5000628},
abstract = {This article examines the methods of teaching Qur'anic interpretation by the Qom seminary teachers in the 14th century SH. It aims to use past experiences for better teaching of Qur'anic interpretation in the future. The method used in this descriptive-analytical study is library and sometimes field observations. The research findings show that due to the difference in educational levels and the difference in the style of the presentation of interpretation, three methods of teaching interpretation have been common in the Qom seminary in the last century: passive, semi-active and active. The dominant method of teaching interpretation in the Qom's seminary is the passive method which includes explanations and lectures. Teaching interpretation in the semi-active method, which includes the participation of some learners in the teaching process, is ranked next. The third type, i.e. the active method, has not been seriously considered by the teachers of the Qom seminary during the last century and has been used only in the last two decades in specialized centers. The active method has been implemented through two methods of question and answer and participation of the learners in the discussion and encouraging them to give lectures or solve problems with the guidance of teachers.},
keywords = {teaching methods, interpretation teaching method, Qom seminary, 14th century, },
title_fa = {روش‌های تدریس و آموزش تفسیر قرآن در حوزة علمیة قم در سدة اخیر},
abstract_fa ={این مقاله به بررسی شیوه‌های تدریس تفسیر قرآن مدرسان حوزه‌ی علمیه‌ی قم در سده‌ی چهاردهم شمسی می‌پردازد و هدفش استفاده از تجارب گذشته برای آموزش بهتر تفسیر قرآن در آینده است. شیوه‌ی مطالعه، کتابخانه‌ای و گاهی مشاهدات میدانی، و روش حل مسئله توصیفی ـ تحلیلی بوده است. یافته‌های بررسی نشان می‌دهد که با توجه به اختلاف سطوح تحصیلی و تفاوت سبک ارائه‌ی تفسیر، در سده‌ی اخیر سه روش تدریس تفسیر در حوزه‌ی علمیه‌ی قم رایج بوده است: روش غیرفعال، نیمه‌فعال و فعال. روش غالب تدریس تفسیر در حوزه‌ی علیمه‌ی قم، روش غیرفعال با شیوه‌ی توضیح و سخنرانی بوده است. تدریس تفسیر به‌روش نیمه‌فعال که با مشارکت دادن بخشی از فراگیران در فرایند آموزش همراه است، در رتبه‌ی بعدی قرار دارد. گونه‌ی سوم، یعنی روش فعال در آموزش تفسیر، در طول سده کمتر مورد اهتمام مدرسان حوزه‌ی علمیه‌ی قم بوده و بیشتر در دو دهه‌ی پایانی این سده و در مراکز تخصصی به‌کار گرفته شده است. روش فعال به دو شیوه‌ی پرسش و پاسخ و مشارکت دادن فراگیران در بحث و ترغیب به ارائه‌ی کنفرانس یا به شیوه‌ی حل مسئله توسط فراگیران با راهنمایی استاد اجرا شده است.},
keywords_fa = {شیوه های آموزش ,روش تدریس تفسیر ,حوزه علمیه قم ,سده چهاردهم شمسی ,},
url = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/5000628},
eprint = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/sites/qoranshenakht.nashriyat.ir/files/article-files/5000628-1716704780.pdf}
}