@article {
author = {Ashrafi, Amirreza and , Elham},
title = {معناشناسی صلوة در قرآن},
journal = {قرآن شناخت 5، بهار و تابستان 1389},
volume = {3},
number = {1},
pages = {75-108},
year  = {2010},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1987},
eissn = {2980-8456},
doi = {},
abstract = {Following the methodology of Izutsu, the present article seeks to explain the semantic position of Salat as a focal word based on historical and descriptive semantics. In historical semantics, the basic meaning of the root is taken into consideration relying on the poetry of the Days of Ignorance, historical books, and Quranic commentaries. In descriptive semantics, the semantic relation of the term "Salat" with its syntagms and substitutes in the Quran is analyzed. The outcome of the historical study is that ignorant Arabs considered Salat as a devotion and supplication. The descriptive study shows that Salat in its revealed usage is put in the semantic field of such words as supplication, remembrance, and glorification of God, in terms of paradigmatic axis. It is also placed in the semantic field of performance, patience, and modest ones, in terms of syntagmatic axis. One of the important results of the descriptive study is revealing the deep semantic link of Salat with other terms of the same semantic field. These links have caused Salat to be influenced completely by the neighboring words and continue its life in a distinct and transcendent meaning},
keywords = {semantics, semantic field, paradigmatic relation of words, syntagmatic relation of words, },
title_fa = {معناشناسی صلوة در قرآن},
abstract_fa ={مقاله‌ی حاضر درصدد تبیین جایگاه معنایی واژه‌ی کانونی «صلوة» به شیوه‌ی معناشناسی تاریخی و توصیفی با الهام از روش ایزوتسو است. در معناشناسی تاریخی به معنای اصلی ماده  صلوة با استناد به اشعار عصر جاهلی، کتب تاریخی و تفسیری توجه شده است. در معناشناسی توصیفی نیز ارتباط معنایی واژه  صلوة با واژه های هم نشین و جانشین در قرآن بررسی شده است. حاصل مطالعه ی تاریخی اینکه اعراب جاهلی صلوة را نوعی نیایش و عبادت می شناخته اند. مطالعه توصیفی نیز نشان می دهد که صلوة در کاربرد وحیانی بر محور جانشینی با واژه هایی مانند دعا، ذکر، تسبیح و بر محور هم نشینی با واژه هایی مانند اقامه، صبر، خاشعون در یک حوزه  معنایی قرار می گیرد. یکی از نتایج مهم بررسی توصیفی، آشکار شدن پیوند معناییِ عمیقِ صلوة با سایر واژه های هم حوزه در قرآن است. این پیوندها باعث شده تا صلوة کاملاً تحت تأثیر کلمات مجاور و نظام معنایی مستقر در آن قرار بگیرد و با معنایی متمایز و متعالی به حیات خود ادامه دهد.},
keywords_fa = {معناشناسی ,صلوه ,حوزه معنایی ,رابطه جانشینی واژه‌ها ,رابطه هم‌نشینی واژه‌ها. ,},
url = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/6},
eprint = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/sites/qoranshenakht.nashriyat.ir/files/article-files/4_1.pdf}
}