@article {
author = {, Ahmad and Bagheri, Ali owsat},
title = {تبیین ملّاصدرا از اقسام تکلیم خدا با انسان},
journal = {قرآن شناخت 7، بهار و تابستان 1390},
volume = {4},
number = {1},
pages = {157-180},
year  = {2011},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-1987},
eissn = {2980-8456},
doi = {},
abstract = {Sadr al-Mutaalihin has raised certain views concerning Sura 42, verse 51 in his works. Following a descriptive analytical methodology, the present article seeks to state these approaches and study their consistency or inconsistency. The necessity of this research lies in the high position of Mulla Sadra and lack of any background study of the verse in this regard. Discussing the gradation of divine speech as well as the ways of achieving divine realities and various types of divine teaching, Mulla Sadra refers to the aforesaid verse applying it to them. He applies respectively the term “wahy” to innovative affair, legislated revelation, and direct divine teaching; the phrase” from behind a curtain” to ontological affair, inspiration to the saints, and angelic teaching; and the phrase “ or send a messenger” to legislated affair, reasoning and acquisition of knowledge, and human teaching. Mulla Sadra´s insistence on including human teaching in the field of divine speech has created problems for his second and third views},
keywords = {Mulla Sadra, divine speech, Sura XLII- verse 51, divine teaching, revelation, inspiration, divine word, preserved table, },
title_fa = {تبیین ملّاصدرا از اقسام تکلیم خدا با انسان},
abstract_fa ={صدرالمتألهین در آثار خود، تبیین هایی از آیه‌ی 51 سوره‌ی شوری ارائه کرده است. در این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی برآنیم که این دیدگاه ها را بیان و سازگاری یا ناسازگاری آنها را بررسی کنیم. با لحاظ جایگاه والای ملّاصدرا و از آنجا که دیدگاه وی درباره‌ی آیه‌ی مزبور بررسی نشده است، این پژوهش ضرورت می یابد.
ملّاصدرا در بحث های مراتب کلام الهی و نیز راه های دستیابی بشر به حقایق و گونه های تعلیم الهی، به آیه‌ی پیش گفته استناد کرده و درصدد تطبیق آیه بر آنها بر  آمده است. وی واژه‌ی «وحیاً» را در بحث های مذکور به ترتیب بر: امر ابداعی،  وحی تشریعی و تعلیم بی واسطه‌ی الهی، عبارت «من وراء حجاب» را بر امر تکوینی، الهام به اولیا و تعلیم ملکی، و عبارت «یرسل رسولاً» را بر امر تشریعی، استدلال و تعلم، و تعلیم بشری تطبیق می کند. اصرار صدرا بر داخل ساختن تعلیم بشری در حوزه‌ی تکلیم الهی، دیدگاه دوم و سوم وی را با مشکل مواجه کرده است.},
keywords_fa = {الهام ,ملّاصدرا ,تکلیم الهی ,آیه 51 سوره شوری ,تعلیم الهی ,‌وحی ,کلام الهی ,لوح محفوظ. ,},
url = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/75},
eprint = {https://qoranshenakht.nashriyat.ir/sites/qoranshenakht.nashriyat.ir/files/article-files/7_3.pdf}
}