قرآن شناخت، سال دوازدهم، شماره اول، پیاپی 22، بهار و تابستان 1398، صفحات 75-

    «گفتاری بودن» زبان قرآن از دیدگاه ویلیام گراهام

    نویسندگان:
    مهدی اکبرنژاد / *دانشیار - علوم قرآن و حدیث دانشگاه ایلام / m.akbarnezhad@ilam.ac.ir
    مینا یعقوبی / *دانشجوی دکتری / yaghoobi.mina@gmail.com
    سیدمحمدرضا حسینی نیا / *دانشیار - گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه ایلام / m.hoseininia@ilam.ac.ir
    چکیده: 
    گفتاری بودن زبان قرآن، از جمله مباحث روزآمد در حوزه زبان شناسی قرآن است که مجادلات و بحث های بسیاری را در میان صاحب نظران پدید آورده است. پژوهشگر غیر مسلمان آمریکایی، دکتر ویلیام آلبرت گراهام، در بخشی از کتاب خود با عنوان «فراسوی واژه مکتوب، جنبه های شفاهی متن مقدس در تاریخ مذهب»، گفتاری بودن قرآن را بررسی کرده است. پژوهش حاضر که به شیوة توصیفی ـ تحلیلی صورت پذیرفته و داده های آن نیز به روش کتابخانه ای گردآمده، به تبیین و تحلیل برداشت گراهام از گفتاری بودن قرآن پرداخته است. نتیجة به دست آمده نشان می دهد که محقق در چارچوب یک «طیف بیان»، قرآن را هم زمان، هم یک مجموعه گفتاری و هم یک متن نوشتاری می شناسد؛ اما با توجه به قرائنی و به ویژه با در نظر گرفتن نحوة عملکرد شفاهی آن در جامعه اسلامی، وجه اصلی و غالب آن را «گفتاری» می داند.
    Article data in English (انگلیسی)
    Full Text:
    متن کامل مقاله: 

    سال دوازدهم، شماره اول، پیاپی 22، بهار و تابستان 1398

    مینا یعقوبی/ دانشجوی دکترای علوم قرآن و حدیث دانشگاه ایلام    yaghoobi.mina@gmail.com
    مهدی اکبرنژاد/ دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه ایلام
    سیدمحمدرضا حسینی نیا/ استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه ایلام
    دریافت: 19/10/1397 ـ پذیرش: 27/02/1398

    چکیده
    گفتاری بودن زبان قرآن، از جمله مباحث روزآمد در حوزه زبان شناسی قرآن است که مجادلات و بحث های بسیاری را در میان صاحب نظران پدید آورده است. پژوهشگر غیر مسلمان آمریکایی، دکتر ویلیام آلبرت گراهام، در بخشی از کتاب خود با عنوان «فراسوی واژه مکتوب، جنبه های شفاهی متن مقدس در تاریخ مذهب»، گفتاری بودن قرآن را بررسی کرده است. پژوهش حاضر که به شیوة توصیفی ـ تحلیلی صورت پذیرفته و داده های آن نیز به روش کتابخانه ای گردآمده، به تبیین و تحلیل برداشت گراهام از گفتاری بودن قرآن پرداخته است. نتیجة به دست آمده نشان می دهد که محقق در چارچوب یک «طیف بیان»، قرآن را هم زمان، هم یک مجموعه گفتاری و هم یک متن نوشتاری می شناسد؛ اما با توجه به قرائنی و به ویژه با در نظر گرفتن نحوة عملکرد شفاهی آن در جامعه اسلامی، وجه اصلی و غالب آن را «گفتاری» می داند.
    کلیدواژه ها: گفتار، نوشتار، طیف بیان، بعد حسی، زبان قرآن.


     

    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    اکبرنژاد، مهدی، یعقوبی، مینا، حسینی نیا، سیدمحمدرضا.(1398) «گفتاری بودن» زبان قرآن از دیدگاه ویلیام گراهام. دو فصلنامه قرآن شناخت، 12(1)، 75-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    مهدی اکبرنژاد؛ مینا یعقوبی؛ سیدمحمدرضا حسینی نیا."«گفتاری بودن» زبان قرآن از دیدگاه ویلیام گراهام". دو فصلنامه قرآن شناخت، 12، 1، 1398، 75-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    اکبرنژاد، مهدی، یعقوبی، مینا، حسینی نیا، سیدمحمدرضا.(1398) '«گفتاری بودن» زبان قرآن از دیدگاه ویلیام گراهام'، دو فصلنامه قرآن شناخت، 12(1), pp. 75-

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    اکبرنژاد، مهدی، یعقوبی، مینا، حسینی نیا، سیدمحمدرضا. «گفتاری بودن» زبان قرآن از دیدگاه ویلیام گراهام. قرآن شناخت، 12, 1398؛ 12(1): 75-