صفحه‌ها: 43-
تاریخ دریافت: 1397/04/31تاریخ پذیرش: 1397/08/30
چکیده:
تعدادی از مستشرقان، چندی است با پیش فرض وقوع خطا در مصحف عثمانی، به دنبال اصلاحات و تغییراتی در متن قرآن کریم برآمده اند. از جمله این افراد، جیمز بلمی است که با همین پیش فرض سعی در بازخوانی فقراتی از قرآن داشته است. تعدد تحقیقات جیمز بلمی در مورد اصلاح واژگان قرآن، وی را به عنوان یکی از مستشرقان صاحب نظر در این حوزه مطرح کرده است. واژۀ «أبّا» در آیۀ «وَفَاکهَةً و أبّاً» (عبس:31)، از جمله واژگانی است که جیمز بلمی آن را نامفهوم و تصحیفی از واژۀ «لبّا» دانسته که خطای دست کاتب آن را اشتباه ثبت کرده است. دلایل مورد استناد وی در اثبات این مدّعا، تکامد بودن «أبّا»، اختلاف نظر مفسران در مورد معنای آن، عدم تناسب «أبّا» با سیاق آیات و تناسب بیشتر واژۀ «لبّا» با سبک و سیاق آیۀ مورد نظر است که در مقالۀ پیش رو این دلایل نقد و بررسی شده اند.
سال دوازدهم، شماره اول، پیاپی 22، بهار و تابستان 1398
نفیسه امیری دوماری/ استادیار گروه قرآن و حدیث جامعة المصطفی العالمیة nafise.amiri@yahoo.com جعفر نکونام/ دانشیار علوم قرآن و حدیث دانشگاه قم دریافت: 30/08/1397 ـ پذیرش: 27/03/1398
چکیده
تعدادی از مستشرقان، چندی است با پیش فرض وقوع خطا در مصحف عثمانی، به دنبال اصلاحات و تغییراتی در متن قرآن کریم برآمده اند. از جمله این افراد، جیمز بلمی است که با همین پیش فرض سعی در بازخوانی فقراتی از قرآن داشته است. تعدد تحقیقات جیمز بلمی در مورد اصلاح واژگان قرآن، وی را به عنوان یکی از مستشرقان صاحب نظر در این حوزه مطرح کرده است. واژۀ «أبّا» در آیۀ «وَفَاکهَةً و أبّاً» (عبس:31)، از جمله واژگانی است که جیمز بلمی آن را نامفهوم و تصحیفی از واژۀ «لبّا» دانسته که خطای دست کاتب آن را اشتباه ثبت کرده است. دلایل مورد استناد وی در اثبات این مدّعا، تکامد بودن «أبّا»، اختلاف نظر مفسران در مورد معنای آن، عدم تناسب «أبّا» با سیاق آیات و تناسب بیشتر واژۀ «لبّا» با سبک و سیاق آیۀ مورد نظر است که در مقالۀ پیش رو این دلایل نقد و بررسی شده اند. کلیدواژه ها: جیمز بلمی، أبّ، نقد متن قرآن، اصلاح واژگان قرآن.
