سال پانزدهم، شماره اول، پياپي 28، بهار و تابستان 1401، ص43-60

حميد نادري قهفرخي/ استاديار گروه معارف اسلامي دانشگاه شهركرد hamid.nadery1@chmail.ir
دريافت: 25/01/1401 ـ پذيرش: 07/05/1401

چکيده
براساس روايات، موافقت با قرآن موجب اعتباربخشي به حديث فاقد سند معتبر مي‌شود. در اين صورت اين سؤال مطرح مي‌شود که چنين حديثي تا چه ميزان معتبر خواهد بود: همة‌ محتوا همراه با جزئيات آن، يا فقط مقداري از محتوا و جزئياتي که موافقت آن با قرآن احراز شود؟ استفاده از تفسير «الميزان» به‌خاطر به‌کارگيري گستردة‌ عرضة‌ احاديث به قرآن، مي‌تواند نقش مهمي در روشن کردن اين مسئله داشته باشد. «روشن شدن اعتبار بسياري از جزئيات روايات فاقد سند»، «افزايش دقت در به‌کارگيري اين روايات در تفسير قرآن»، «بديع بودن نظرات تفسير الميزان در اين زمينه» و نکاتي مانند آن ايجاب مي‌کند ابعاد اين مسئله با دقت بررسي شود. بررسي «تحليلي ـ انتقادي» چند حديث در «الميزان» نشان مي‌دهد: با وجود موافقت محتواي کلي اين احاديث با قرآن، همه‌ جزئيات آنها مورد تأييد قرآن نيست و فقط ميزاني از محتوا معتبر است که موافقت آن با قرآن ثابت شود. با ضميمه کردن قاعده‌ «حُكم الأمثال فيما يجوز و فيما لايجوز واحد» به اين بررسي، مي‌توان اين نتيجه را به تمام احاديث فاقد سند موافق با قرآن تعميم داد.

کليدواژه‌ها: اعتبارسنجي احاديث، عرضة‌ حديث به قرآن، حديث در الميزان، روش علامه طباطبائي در برخورد با احاديث، جزئيات احاديث فاقد سند در اعتبارسنجي.