ًQur'an Shinakht, Volume 17, Issue 2, No 33, Year 2025 , Pages 139-156
A Critical Analysis of the Views of Translators and Interpreters on the Translation of the Verse “ So go to Pharaoh ...”
Article Type:
Research
Writers:
✍️ Hamid Naderi Qahfarokhi
/ Assistant Professor at the Department of Islamic Sciences, Shahrekord State University / Hamid.naderi@sku.ac.ir

Abstract:
Based on the verse 16 of Sura al-Shu'ara', after announcing the prophethood of Moses and Aaron, God said «فَأْتِیا فِرْعَوْنَ...». Reviewing about forty Persian translations and eighty Qur’anic interpretations shows that despite five interpretations of this verse, almost all translators and many interpreters have rendered the verse as: "So go to Pharaoh." Given that the root of the word "أتی" means "to come," a question arises as to what evidence these researchers employed to attribute a meaning that is entirely contradictory to this root in this verse. Reviewing the interpreters’ views in this regard is necessary to clarify their strengths or ambiguities and to correct potentially inaccurate translations. An analytical-critical study of the interpreters' views and other evidence indicates that this translation, despite its widespread acceptance, leads to a partial loss of the verse's meaning and overlooks the eloquence of the Qur’an. Therefore, the exact meaning of the verse is as follows: "So come to Pharaoh [I am there]" or "Come to Pharaoh at ease [I am there]." Unlike the popular translation, this translation has some strengths such as "conformity to the literal meaning of the root "أتی", "possessing eloquence," and "maintaining the psychological state of Moses and Aaron when receiving the command."
چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian)
Title :تحلیلی انتقادی بر دیدگاه مترجمان و مفسران در ترجمة آیة «فَأْتِیا فِرْعَوْن...»
Abstract:
بر اساس آیة 16 سورة شعراء، خداوند بعد از ابلاغ رسالت موسی و هارون(ع) فرمود: «فَأْتِیا فِرْعَوْنَ...». بررسی حدود چهل ترجمة فارسی و هشتاد تفسیر قرآن نشان میدهد که با وجود پنج دیدگاه در تفسیر این آیه، تقریباً همة مترجمان و طیف وسیعی از مفسران، آیه را اینگونه معنا کردهاند: «پس نزد فرعون بروید». با توجه به اینکه ریشة مادة «أتی» به معنای آمدن است، این سؤال مطرح میشود که این محققان با توجه به چه قرینهای، معنایی کاملاً متضاد با این ماده را در این آیه در نظر گرفتهاند؟ بازخوانی دیدگاه مفسران در این زمینه برای روشن شدن نقاط مثبت یا مبهم آنها و اصلاح ترجمههای احتمالاً نارسا، ضرورت بررسی این دیدگاه را روشن میکند. بررسی تحلیلی ـ انتقادی دیدگاه مفسران و سایر شواهد نشان میدهد که این ترجمه با وجود کثرت طرفدارانش، موجب از بین رفتن قسمتی از معنای آیه و نادیده گرفتن بلاغت قرآن خواهد شد؛ ازاینرو معنای دقیق آیه اینگونه است: «پس نزد فرعون بیایید [من آنجا حاضرم]» یا «با سهولت و آسانی نزد فرعون بیایید [آنجا حضور دارم]». این ترجمه، برخلاف ترجمة مشهور، دارای نقاط قوتی است، از قبیل «هماهنگی با معنای لغوی مادة أتی»، «رعایت بلاغت» و «رعایت حالت روانی موسی و هارون(ع) هنگام دریافت دستور».
References:
- قرآن کریم.
- آلوسی، محمود (1415ق). روحالمعانى فى تفسیر القرآن العظیم. بیروت: دار الکتب العلمیه.
- ابنسیده، ابوالحسن (1421ق). المحکم و المحیط الأعظم. بیروت: دار الکتب العلمیه.
- ابنعاشور، محمد بن طاهر (بیتا). التحریر و التنویر. بیروت: مؤسسة التاریخ.
- ابنعجیبه، احمد بن محمد (1419ق). البحر المدید فى تفسیر القرآن المجید. قاهره: حسن عباس زکى.
- ابنمطرزی، أبوالفتح (1979م). المغرب فی ترتیب المعرب. حلب: مکتبة أسامة بن زید.
- ابنمنظور، محمد بن مکرم (1414ق). لسان العرب. بیروت: دار صادر.
- ابوالسعود، محمد (بیتا). ارشاد العقل السلیم الى مزایا القرآن الکریم. بیروت. دار احیاء التراث العربی.
- ابوالفتوح رازى، حسین (1408ق). روض الجنان و روح الجنان فى تفسیر القرآن. مشهد: بنیاد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى.
- ابوحیان، محمد بن یوسف (1420ق). البحر المحیط فی التفسیر. بیروت: دار الفکر.
- بنت الشاطی، عائشه (بیتا). التفسیر البیانی للقرآن الکریم. قاهره: دار المعارف.
- بیضاوى، عبدالله بن عمر (1418ق). أنوار التنزیل و أسرار التأویل. بیروت: دار احیاء التراث العربى.
- ترجمههای فارسی قرآن. الهی قمشهای، انصاریان، بهرامپور، پاینده، پورجوادی، حجتی، دهلوی، صلواتی، طاهری، فارسی، فولادوند، گرمارودی، رضایی اصفهانی، مترجم ناشناس قرن دهم، مشکینی، مکارم شیرازی.
- تفتازانی، سعدالدین (1411ق). مختصر المعانی. قم: دار الفکر.
- جوهری، اسماعیل (1410ق). تاج اللغة و صحاح العربیة. بیروت: دار العلم للملایین.
- حجازى، محمد محمود (1413ق). التفسیر الواضح. بیروت: دار الجیل الجدید.
- حسینی همدانی، محمد (1404ق). انوار درخشان. تهران: کتابفروشى لطفى.
- حسینى شاهعبدالعظیمى، حسین (1363). تفسیر اثناعشرى. تهران: میقات.
- حسینى شیرازى، محمد (1424ق). تقریب القرآن إلى الأذهان. بیروت: دار العلوم.
- حقى بروسوى، اسماعیل (بىتا). تفسیر روح البیان. بیروت: دار الفکر.
- حمیرى، نشوان بن سعید (1420ق). شمس العلوم. دمشق: دار الفکر.
- حیدرى، محمد (1381). معجم الأفعال المتداولة و مواطن استعمالها. قم: المرکز العالمی للدراسات الاسلامیه.
- خطّابی، ابوسلیمان (بیتا). اعجاز القرآن. مصر: دار المعارف.
- خطیب قزوینی، محمد (بیتا). تلخیص المفتاح. بیجا: منشورات رضی.
- خلفالله، حمد و سلام، محمد زغلول (بیتا). ثلاث رسائل فی اعجاز القرآن للرمانی و الخطّابی و الجرجانی. مصر: دار المعارف.
- رازی، محمد (1420ق). مفاتیح الغیب. بیروت: دار احیاء التراث العربى.
- راغب اصفهانى، حسین (1412ق). مفردات الفاظ القرآن. دمشق ـ بیروت: دار العلم ـ الدار الشامیه.
- رضایى اصفهانى، محمدعلى (1385). منطق ترجمة قرآن. قم: مرکز جهانى علوم اسلامى.
- زمخشری، محمود (1386). مقدمة الادب. تهران: مؤسسة مطالعات اسلامی دانشگاه تهران.
- سبزوارى، محمد ( 1419ق). ارشاد الاذهان الى تفسیر القرآن. بیروت: دار التعارف للمطبوعات.
- سیوطی، جلالالدین (1421ق). الإتقان فی علوم القرآن. بیروت: دار الکتاب العربى.
- شوکانی، محمد بن علی (1414ق). فتح القدیر. دمشق ـ بیروت: دار ابنکثیر ـ دار الکلم الطیب.
- طباطبائى، سیدمحمدحسین (1417ق). المیزان فی تفسیر القرآن. تهران: دار الکتب الاسلامیه.
- طبرسی، فضل بن حسن (1372). مجمع البیان فى تفسیر القرآن. تهران: ناصر خسرو.
- طبری، ابوجعفر (1412ق). جامع البیان. بیروت: دار المعرفه.
- طوسی، محمد بن حسن (بیتا). التبان فی تفسیر القرآن. بیروت: دار احیاء التراث العربى.
- طیب، عبدالحسین (1378). اطیب البیان فی تفسیر القرآن. تهران: اسلام.
- فیروزآبادی، مجدالدین (1426ق). القاموس المحیط. بیروت: مؤسسة الرسالة للطباعة و النشر و التوزیع.
- فیومی، احمد (1987م). المصباح المنیر. بیروت: مکتبة لبنان.
- قرشی، علیاکبر (1371). قاموس قرآن. تهران: دار الکتب الإسلامیه.
- قطب، سید (1412ق). فى ظلال القرآن. بیروت ـ قاهره: دار الشروق.
- کاشانى، ملافتحالله (1336). منهج الصادقین. تهران: کتابفروشى محمدحسن علمى.
- کاشفى سبزوارى، حسین (1369). مواهب علیه. تهران: سازمان چاپ و انتشارات اقبال.
- مدنى، علیخان بن احمد (1384). الطراز الأول. مشهد: موسسة آلالبیت.
- مرکز اطلاعات و مدارک اسلامى (1389). فرهنگنامة اصول فقه. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
- مصطفوی، حسن (1365). التحقیق فی کلمات القرآن. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
- مکارم شیرازی و همکاران، ناصر و همکاران (1374). تفسیر نمونه. تهران: دار الکتب الاسلامیه.
- موسى، حسین و الصعید، عبدالفتاح (1410ق). الإفصاح فی فقه اللغه. قم: مکتب الإعلام الإسلامی.
- مهیار، رضا (بیتا). فرهنگ ابجدی. بیجا: بینا.
- میبدى، احمد بن محمد (1371). کشف الأسرار و عدة الأبرار. تهران: امیرکبیر.
- واعظزاده خراسانی، محمد (1377). المعجم فی فقه لغة القرآن و سر بلاغته. مشهد: بنیاد پژوهشهای اسلامی.
- هاشمی، احمد (بیتا). جواهر البلاغه. قم: بینا.
Cite this article:
RIS
Mendeley
BibTeX
APA
MLA
HARVARD
VANCOUVER
Naderi Qahfarokhi, Hamid.(2025) A Critical Analysis of the Views of Translators and Interpreters on the Translation of the Verse “ So go to Pharaoh ...”. ًQur'an Shinakht, 17(2), 139-156 https://doi.org/10.22034/qoranshenakht.2025.5000634
Hamid Naderi Qahfarokhi."A Critical Analysis of the Views of Translators and Interpreters on the Translation of the Verse “ So go to Pharaoh ...”". ًQur'an Shinakht, 17, 2, 2025, 139-156
Naderi Qahfarokhi, H.(2025) 'A Critical Analysis of the Views of Translators and Interpreters on the Translation of the Verse “ So go to Pharaoh ...”', ًQur'an Shinakht, 17(2), pp. 139-156