, Volume 3, Issue 2, No 6, Year 2025 , Pages 5-40
Interpretation of the Holy Quran(6): Sura II, 30-40
Writers:
Abstract:
This article covers the interpretation of verses 30-40 of Sura II the essence of which is as follows:
Verse 30: The prophet Adam has been the viceroy of Allah. Angels found out the potential corruption of the earthly creature from that of the earlier inhabitants of the earth, or from the mutual implication of sensual desire and anger with corruption.
Verses 31-33: The criterion for vicegerency is knowledge of all the Names taught to Adam. However, the angels did not have the capacity of learning all of them. By viceroy is meant the species of human being, and the hidden issue is the faithlessness of Satan.
Verse 34: Some of the angels have been commanded to prostrate before Adam to show their modesty. The inclusion of Satan in this command is due to his presence among them.
Verses 35-36: The paradise of Adam has been one of the Intermediate World. Adam, Eve, and Satan have breen those who were commanded to get down. The eating of Adam from the forbidden tree is considered as a failure to do the more desirable.
Verse 37: In the process of the repentence of Adam, three stages of repentence occurred: the favor of Allah to Adam through presenting Words to him, pronouncing these words by Adam, and the acceptance of Adam's repentence by Allah.
Verse 38: The content of this verse is the first divine legislated message to Adam. The prima facie meaning of the Quran requires that the origins of human being refer to the first man and woman who were created from clay.
چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian)
Title :تفسیر قرآن کریم (6) سورهی بقره، آیات 30- 40
Abstract:
این مقاله تفسیر آیات 30 تا 40 سورهی بقره می باشد که حاصل آن عبارت است از:
آیهی 30: حضرت آدم(ع) جانشین خداوند بوده است. ملائکه، فسادگری موجود زمینی را، از فساد ساکنان قبلی زمین یا از تلازم وجود شهوت و غضب با فساد فهمیدند.
آیات31- 33: ملاک خلافت، علم به همهی اسما است که به آدم(ع) تعلیم داده شد؛ ولی ملائکه قابلیت یادگیری همه آنها را نداشتند. مقصود از خلیفه نوع انسان و موضوع مورد کتمان، کفر شیطان بود.
آیهی 34: برخی از فرشتگان به هدف خضوع در برابر آدم، مأمور به سجده بوده اند و شمول این فرمان بر شیطان به لحاظ حضور وی در میان آنان بوده است.
آیات 35-36: بهشت آدم ، برزخی و آدم و حوا و شیطان مخاطبان امر به هبوط بوده اند. خوردن آدم(ع) از درخت ممنوعه، ترک اولی محسوب می شود.
آیهی 37: در جریان توبهی آدم سه توبه روی داد؛ لطف خداوند به آدم با اعطای کلمات؛ بر زبان جاری کردن آنها از سوی آدم؛ پذیرش توبهی آدم از سوی خداوند.
آیهی 38: محتوای این آیه نخستین پیام تشریعی خداوند به حضرت آدم(ع) است.
ظاهر قرآن بازگشت نسل بشر به مرد و زنی است که از خاک آفریده شده اند .
References:
- آلوسى، سيدمحمود، روح المعانى فى تفسير القرآن العظيم، بيروت، دارالكتب العلميه، 1415 ق.
- ابن عجيبه، احمد بن محمد، البحر المديد فى تفسير القرآن المجيد، قاهره، بينام، 1419ق.
- ابن منظور، محمد بن مكرم، لسان العرب، چ سوم، بيروت، دار صادر، 1414 ق.
- اندلسى، ابوحيان محمد بن يوسف، البحر المحيط فى التفسير، بيروت، دار الفكر، 1420 ق.
- بحرانى، سيدهاشم، البرهان فى تفسير القرآن، تهران، بنياد بعثت، 1416 ق.
- بلاغى نجفى، محمدجواد، آلاء الرحمن فى تفسير القرآن، قم، بنياد بعثت، 1420 ق.
- بيضاوى، عبدالله بن عمر، أنوار التنزيل و أسرار التأويل، بيروت، دار احياء التراث العربى، 1418 ق.
- تقوي، صادق، «پيدايش بشر از ديدگاه قرآن و علم»، ماهنامة دانشمند، شمارة دوم، پياپي7، 1348.
- جرجاني، علي بن محمد، شرح المواقف، قم، شريف رضي، 1412ق.
- حسنبن يوسف، علامه حلي، كشف المراد، قم، مؤسسه النشر الاسلامي، بيتا.
- حقى بروسوى، اسماعيل، تفسير روح البيان، بيروت، دارالفكر، بىتا.
- داروين، چارلز، منشأ انواع، ترجمه: نورالدين فرهيخته، تهران، ناشرين، 1380.
- زمخشرى، محمود، الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل، چ سوم، بيروت، دار الكتاب العربي، 1407 ق.
- سحابي، يدالله، خلقت انسان، تهران، شركت انتشار، 1351.
- صدوق، محمد بن علي، التوحيد، قم، مؤسسه النشر الاسلامي، بيتا.
- طباطبايى سيدمحمدحسين، الميزان فى تفسير القرآن، چاپ پنجم، قم، دفتر انتشارات اسلامى جامعة مدرسين حوزه علميه قم، 1417 ق.
- طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البيان فى تفسير القرآن، چاپ سوم، تهران، انتشارات ناصر خسرو، 1372.
- طوسى، محمد بن حسن، التبيان فى تفسير القرآن، بيروت، دار احياء التراث العربى، بيتا.
- فخرالدين رازى، ابوعبدالله محمد بن عمر، مفاتيح الغيب، چاپ سوم، بيروت، دار احياء التراث العربى، 1420 ق.
- فناري، محمد بن حمزه، مصباح الانس، تهران، فجر، 1363.
- قمى مشهدى، محمد بن محمدرضا، تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد اسلامى، 1368.
- مجموعة نويسندگان، جامع المقدمات، تصحيح: محمد محمدي قايني، چ ششم، قم، انتشارات دار الفكر، بيتا.
- مصباح يزدي، محمدتقي، معارف قرآن، قم، مؤسسة در راه حق، بيتا.
- مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، 1374.
Cite this article:
RIS
Mendeley
BibTeX
APA
MLA
HARVARD
VANCOUVER
Naghibzadeh , Mohammad.(2025) Interpretation of the Holy Quran(6): Sura II, 30-40. , 3(2), 5-40
Mohammad Naghibzadeh ."Interpretation of the Holy Quran(6): Sura II, 30-40". , 3, 2, 2025, 5-40
Naghibzadeh , M.(2025) 'Interpretation of the Holy Quran(6): Sura II, 30-40', , 3(2), pp. 5-40

