, Volume 6, Issue 1, No 11, Year 2025 , Pages 113-132

    The Verse of "Prohibition from Inquiring" and Its Relation with Time-limitedness of the Quran

    Article Type: 
    Research
    Writers:
    Mohammad / PhD student of hadith and sciences of the Quran, the Research / haj_mo@yahoo.com
    Ahmad Waezi / Baqir al-Olum University / a_vaezi@hawzah.net
    Pages: 113-132 Receive Date: 2025/04/04 Accept Date: 2025/04/04
    Abstract: 
    Citing intra-religion proofs, some proponents of the theory of "time-limitedness of the Quran" seek to prove that the Quran is limited to the time of revelation. They refer to the verse of "prohibition of inquiring" to support their view. Relying on one of the two occasions of revelation of this verse, which prohibits inquiring about fiqhi issues, they conclude that many religious represent answers to inopportune questions which are forbidden by the Quran, but such questions are entered into religion as "accidents" after they had been imposed, and this they consider as a sign of "time-limitedness of the Quran". Having carefully reviewed the content of the verse of "prohibition from inquiring", the present paper proves that the true occasion of revelation of the mentioned verse is related to such issues as man's end of life, felicity, affliction and things which are not worth knowing and that the idea of "accidentalness of some Quran's injunctions" " time-limitedness of the Quran" cannot be proved even if the other occasion of revelation is considered to to be true
    Keywords: 
    Question
    time-limitedness
    the Quran
    Essential
    Accidental
    Religion
    injunctions
    end of life
    چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian)
    Title :آیه‌ی «نهی از سؤال» و رابطه‌ی آن با عصری بودن قرآن
    Abstract: 
    برخی از طرف داران نظریه‌ی «عصری بودن قرآن» با استناد به ادله‌ی درون دینی، به دنبال اثبات این موضوع بوده اند. یکی از این دلایل آنان آیه‌ی «نهی از سؤال» است. اینان با محور قرار دادن یکی از دو شأن نزول ذکر شده برای آیه، که نهی از سؤال را درباره‌ی مسائل فقهی می داند، این گونه نتیجه می گیرند که بسیاری از احکام دین پاسخ سؤالات نابجایی است که اگرچه مورد نهی قرآن قرار گرفته، اما پس از پرسش، به عنوان «عرضیات» وارد دین گردیده و این نشانه‌ی «عصری بودن قرآن» است.     در این مقاله، با بررسی دقیق مفاد آیه‌ی «نهی از سؤال»، اثبات می شود که شأن نزول صحیح آیه‌ی مذکور، سؤال از اموری همانند اجل انسان، سعادت، شقاوت و اموری بوده که مصلحت در ندانستن آن است و بر فرض قبول شأن نزول دیگر، باز نمی توان «عرضی بودن برخی احکام قرآن» و درنتیجه، «عصری بودن آن» را اثبات کرد.
    Keywords: 
    احکام
    نهی از سؤال
    عصری بودن قرآن
    ذاتی دین
    عرضی دین
    اجل
    References: 
    • آلوسى، سیدمحمود، 1415ق، روح المعانى فى تفسیر القرآن العظیم‏، بیروت، دار الکتب العلمیه.
    • اندلسی، ابوحیان محمد بن یوسف، 1420ق، البحر المحیط فی التفسیر، بیروت، دار الفکر.
    • ابن عربى، محمد بن عبدالله بن ابوبکر، بی تا، احکام القرآن، بی جا، بی نا.
    • ابن عربى، ابوعبدالله محیى الدین محمد، 1422ق، تفسیر ابن عربی، بیروت،‏ دار احیاء التراث العربى‏.
    • ابن ابی جمهور، محمد بن زین الدین، 1405ق، عوالی اللئالی العزیزیة فی الاحادیث الدینیة، قم، دار سیدالشهداء للنشر.
    • ابن ادریس شافعى، محمد، بی تا، احکام القرآن، بی جا، بی نا.
    • ابن حیون، نعمان بن محمد مغربی، 1385ق، دعائم الاسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الاحکام، چ دوم، قم، مؤسسه آل البیت.
    • ابن عجبیه، احمد بن محمد، 1419ق، البحر المدید فى تفسیر القرآن المجید، قاهره، دکتر حسن عباس زکی.
    • ابن کثیر دمشقى، اسماعیل بن عمرو، 1419ق، تفسیر القرآن العظیم، بیروت، دار الکتب العلمیة، منشورات محمدعلى بیضون.
    • ابن منظور، محمد بن مکرم‏، 1414ق، لسان العرب‏، چ سوم، بیروت، دار صادر.
    • ابوزید، نصر حامد، 1383، نقد گفتمان دینی، چ دوم، ترجمه: حسن یوسفس اشکوری و محمد جواهر کلام، تهران، یادآوران.
    • ابوزید، نصر حامد، 1380، معنای متن، ترجمه: مرتضی کریمی نیا، تهران، طرح نو.
    • ابوالفتوح رازى، حسین بن على‏، 1408ق، روض الجنان و روح الجنان فى تفسیر القرآن، مشهد، بنیاد پژوهش هاى اسلامى آستان قدس رضوى‏.
    • بلخى، مقاتل بن سلیمان، 1423ق،‏ تفسیر مقاتل بن سلیمان، بیروت، دار إحیاء التراث.
    • بیضاوى، عبدالله بن عمر، 1418ق، أنوار التنزیل و أسرار التأویل، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
    • تبریزی، موسی بن جعفر، 1369ق، اوثق الوسائل فی شرح الرسائل، قم، کتبی نجفی.
    • ثعالبى، عبدالرحمن بن محمد، 1418ق، جواهر الحسان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربى.
    • حسینى شیرازى، سیدمحمد، 1423ق، تبیین القرآن، چ دوم،‏ بیروت، دار العلوم.
    • حسینى همدانى، سیدمحمدحسین، 1404ق، ‏انوار درخشان، تهران، کتاب فروشی لطفی.
    • جصاص، احمد بن على‏، 1405ق، احکام القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربى.
    • جوادی آملی، عبدالله، 1379، فطرت در قرآن، چ دوم، قم، اسراء.
    • داورپناه، ابوالفضل، 1375، انوار العرفان فی تفسیر القرآن، تهران، انتشارات صدر.
    • دروزه، محمد عزت‏، 1383ق، التفسیر الحدیث، قاهره، دار احیاء الکتب العربیه.
    • راغب اصفهانی، حسین بن محمد، 1412ق، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دار القلم - الدار الشامیة.
    • زحیلى، وهبة بن مصطفى‏، 1418ق، التفسیر المنیر فی العقیدة و الشریعة و المنهج، چ دوم، بیروت، دار الفکر المعاصر.
    • زحیلى، وهبة بن مصطفى‏، 1422ق، ‏تفسیر الوسیط، دمشق، دار الفکر.
    • سبحانی، جعفر، 1377، سیمای انسان کامل در قرآن، چ ششم، قم، دفتر تبلیغات اسلامی.
    • سروش، عبدالکریم، 1378، بسط تجربه نبوی، تهران، مؤسسه فرهنگی صراط.
    • سروش، عبدالکریم، 1377، ذاتی و عرضی در دین، نشریه کیان، ش 42، ص4-17.
    • سروش، عبدالکریم، 1386، پیامبر عشق، فصلنامه مدرسه، ش6.
    • سروش، عبدالکریم، 1386، طوطی و زنبور، روزنامه صدای عدالت.
    • سروش، عبدالکریم، قبض و بسط حقوق زنان، ماهنامه زنان، ش 59.
    • سیوطی، جلال الدین، 1404ق، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی.
    • شاذلی‏، سید بن قطب بن ابراهیم، 1412ق، فی ظلال القرآن، چ هفدهم، قاهره، دار الشروق.
    • صادقى تهرانى، محمد، 1365، الفرقان فى تفسیر القرآن بالقرآن‏، چ دوم، قم، انتشارات فرهنگ اسلامی.
    • طباطبایی، سیدمحمدحسین، 1417ق، المیزان فی تفسیر القرآن، چ پنجم، قم، دفتر انتشارات اسلامى جامعة مدرسین حوزه علمیه قم.
    • طبرسى، فضل بن حسن، 1377،‏ تفسیر جوامع الجامع، تهران، انتشارات دانشگاه تهران و مدیریت حوزه علمیه قم.
    • ـــ ، 1372، مجمع البیان فى تفسیر القرآن‏‏، چ سوم، تهران، ناصرخسرو.
    • طبرى، ابوجعفر محمد بن جریر، 1412ق، جامع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار المعرفه.
    • طبرى کیاهراسى، ابوالحسن على بن محمد، 1405ق، احکام القرآن، چ دوم، بیروت، دار الکتب العلمیة.
    • طوسی، محمد بن حسن، التبیان فى تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
    • طیب، عبدالحسین، 1378، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، تهران، انتشارات اسلام.
    • طنطاوى، سیدمحمد، بی تا، التفسیر الوسیط للقرآن الکریم، بی جا، بی نا.
    • عروسى حویزى، عبد على بن جمعه‏، 1415ق، تفسیر نور الثقلین، چ چهارم، قم، انتشارات اسماعیلیان.
    • فراهیدی، خلیل بن احمد، 1414ق، ترتیب کتاب العین، 3 جلد، قم، انتشارات اسوه.
    • فضل الله، سیدمحمدحسین، 1419ق، تفسیر من وحى القرآن، چ دوم، بیروت، دار الملاک للطباعة و النشر.
    • قرشى، سیدعلى اکبر، 1377، تفسیر أحسن الحدیث، چ سوم، تهران، بنیاد بعثت.
    • قرطبی، محمد بن احمد، 1364، الجامع لاحکام القرآن، تهران، انتشارات ناصرخسرو.
    • قمى، على بن ابراهیم، 1367، ‏تفسیر قمى، چ چهارم، قم، دار الکتاب.
    • کرمى حویزى، محمد، 1402ق، التفسیر لکتاب الله المنیر، قم، چاپخانه علمیه.
    • کلینی، محمد بن یعقوب، 1365، الکافی‏، چ چهارم، تهران، دار الکتب الإسلامیة.
    • گنابادى، سلطان محمد، 1408ق، تفسیر بیان السعادة فی مقامات العبادة، چ دوم، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
    • مازندرانى‏، رشیدالدین محمد بن شهرآشوب، 1379ق، المناقب، قم، مؤسسه انتشارات علامه.
    • محلى و سیوطى، جلال الدین، 1416ق، تفسیر الجلالین، بیروت، مؤسسه النور للمطبوعات.
    • مراغى، بی تا، احمد بن مصطفى، ‏تفسیر المراغی، بیروت، دار احیاء التراث العربى.
    • مصباح یزدی، محمدتقی، 1390، قرآن شناسی، چ دوم، قم، انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
    • مصطفوی، حسن، 1360، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم‏، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
    • مطهری، مرتضی، 1381، مجموعه آثار، ج 21، تهران، صدرا.
    • معرفت، محمدهادی، 1386، التمهید فی علوم القرآن، قم، مرکز مدیریت حوزه علمیه قم.
    • مغنیه، محمدجواد، 1424ق، تفسیر الکاشف، ‏تهران، دار الکتب الإسلامیة.
    • مقدس اردبیلى، احمد بن محمد، بی تا، زبدة البیان فی أحکام القرآن، تهران، کتاب فروشى مرتضوى.
    • مکارم شیرازى، ناصر، 1374، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة.
    • ملاحویش آل غازى، عبدالقادر، 1382ق، بیان المعانی، دمشق، مطبعة الترقی.
    • مجتهد شبستری، محمد، 1386، قرائت نبوی از جهان، فصلنامه مدرسه، ش 6.
    • ملکیان، مصطفی، 1381، عقلانیت، دین و نواندیشی، ماهنامه نامه، دوره جدید، ش 1.
    • ملکیان، مصطفی، بازنگری در دین تاریخی، مقاله مذکور در آدرس ذیل قابل دستیابی است:
    • http://glo110.blogfa.com/post-107.aspx
    • میرزا خسروانى، على رضا، 1390ق، تفسیر خسروی، تهران، انتشارات اسلامیه.
    • نصر، سیدحسین، 1382، آرمان ها و واقعیت های اسلام، ترجمه: انشاء الله رحمتی، تهران، جامی.
    • هیثمی، نورالدین علی ابن ابی بکر، 1408ق، مجمع الزوائد، بیروت، دار الکتب العلمیة.
    • واحدی، علی بن محمد، 1411ق، اسباب نزول القرآن، بیروت، دار الکتب العلمیة.
    • 181 reads
    Cite this article: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    , Mohammad, Waezi, Ahmad.(2025) The Verse of "Prohibition from Inquiring" and Its Relation with Time-limitedness of the Quran. , 6(1), 113-132

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Mohammad ; Ahmad Waezi."The Verse of "Prohibition from Inquiring" and Its Relation with Time-limitedness of the Quran". , 6, 1, 2025, 113-132

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    , M, Waezi, A.(2025) 'The Verse of "Prohibition from Inquiring" and Its Relation with Time-limitedness of the Quran', , 6(1), pp. 113-132

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    , M, Waezi, A. The Verse of "Prohibition from Inquiring" and Its Relation with Time-limitedness of the Quran. , 2025; 6(1): 113-132